Milli kültürün ayrılmaz bir parçası olan Muş Folkloru yöre insanının iç dünyasını,  neşesini, yaşantısını, üzüntüsünü, geleneklerini, tabiat olayları karşısındaki tavırlarını geçmişten günümüze günümüzden geleceğe taşır.

 

Muş ve çevresindeki mahalli oyunlar geleneklerin yaşama tarzının bir parçasıdır. Bu oyunlarda Doğu Anadolu Bölgesinin özellileri görülür.

 

Muş’un başlıca mahalli oyunları; Aşırme, Ağırbar, Keçiki, Ayşoki, Koçeri, Zeyno,  Botani, Dendikbade, Gerandi, Yalkuşta ve Mendo gibi oyunlardır.

 

Aşırme: Anlam olarak "ayırma"'dan gelen bu oyun genellikle oyunlara başlama özelliği taşır. Kılına oyun tü­rüne girer. Oyuncular serçe parma­klarını birbirlerine bağlar, düz, yarım daireler oluşturarak oyunu sürdürür­ler. İleriye doğru çekilerek, sol ayak dizden kıvrılıp yukarıya kaldırılır. Bu figür oyun süresince tekrarlanır ve bitiş sırasında bütün oyuncular düz bir hatta öne doğru seke sek yürüyüş biçiminde ilerler ve oyun hep bir ağızdan Tey" denilerek bitirilir.

 

Ağır Bar: Kılına oyunların diğeri ise ağır bar’dır. Genellikle kına gece­lerinde damat oynatılırken oynanır.  Parmaklar tutularak oyuna sağ aya­kla başlanır ve ileriye doğru üç adım atılarak sol ayak ileri vurularak ilerle­nir ve aynı şekilde geri dönülür. Oyun bu figürlerle sürer. Oyun, ileri çıkışlardan birinde sol ayağın öne vuruluşu sırasında biter.

 

Keçiki: Genellikle düğünlerde oyna­nan keçiki kılına oyun türüdür. Mer­kez ilçe dışında daha yaygın oyna­nan bu oyun çok hareketlidir. Parmaklar tutuşturularak oyuna, sağ ayakla başlanır ve üç adım ilerlenir, sekerek ayak değiştirilir. Sol ayak bir kez öne vurulur, tekrar ayak değiştirilip sağ ayak kaldırılarak sabit kalan sol ayak çevresinde üç noktada ayakucu ile yere vurularak sol ayağın yanına bitiştirilir.

 

Ayşoki: Kılına oyun türündedir. Ke­çiki oyununa benzer. Oyuna, sağ ayakla sağa yaylanılarak başlanır. Aynı anda ellerle yaylanış istikame­tinde yuvarlak daireler çizilir, sağ ayak sol tarafa geçirilir, iki adım atılır ve sekerek ayak değiştirilir. Aynı figür sol ayakla ters tarafa doğru yapılır. Oyun sol ayak öne vurularak bitirilir.

 

Koçeri: Omuzlar bitiştirilerek eller arkada kenetlenir. Ayaklar hazır ol duruşunda dizlerden kırılarak yerli yerinde üç kez hafif, bir kez de tam kırılır. Bu figür belirli sayıda tekrarlandıktan sonra sağ ayakla bir adım öne çıkılır ve sol ayakla yere aynı noktaya üç kez vurulup sağ ayağın yanına getirildiği sırada sağ ayakla tekrar öne bir adım çıkılır. Bu figür üç kez tekrar edilir. Geri çıkış, sol ayağın ge­riye bir adım atılışı ile başlar ve üç adım sürer. Bu oyun, Merkez ilçe ve yakın çevresinde genellikle düğün­lerde oynanır.

 

Zeyno: El parmaklarının tümü geç­meli olarak birbirine kenetlenir. Kol­lar, dirsekten doksan derece öne doğru çıkarılır. Ayaklar birleşik olarak diz kapağından belirli sayıda kırılır,  ayaklar ve kesilecek şekilde sıçranır. Öne eğilip sağ ayak üzerinde sabit durularak sol ayağın ucu ile arkaya üç kez vurulur. Daha sonra doğrula­rak sol ayak tabanı ile üç kez de öne vurulur, sağ ayak üzerinde bir kez silkindikten sonra sol ve sağ olmak üzere ayaklar üzerinde üç kez ileriye doğru çıkılır. Üç adımın bittiği yerde sol ayak ile tekrar üç kez öne vurulur. Sol ayak ileriye doğru sallanarak geriye doğru, aynı şekilde, bu kez sek­meden geri çıkılır. Oyun bu şekilde sürer.

 

Botani: Kenetli oyunlardandır. Oyu­na başlarken, kollar düz olarak arka­dan,  parmaklardan kenetlenir. Sol ayak önde, üç kez öne hafif olarak yaylanılır, iki ayak dizlerden bir kez tam kırılır. İki kez daha yaylanılır.  Vücudun ağırlığı sol ayak üzerine verilerek, öne doğru meyledilir. Arkadaki sağ ayak öndeki sol ayağı geçecek kadar sallanır ve tekrar geri çekilirken dizden kırılarak yere değecek şekilde bükülür, vücut tekrar doğrultulur. Bü­tün bu hareketler yapılırken sol ayak önde hareketsiz tutulur. Bu oyun, Merkez ilçe ve yöresinde, düğünlerde oynanır.

 

Dendikbade: Kollar yana açılarak dirseği geçecek şekilde kenetlenir. Sağ ayak öne sallanır, aynı ayakla yana ve sağa doğru üç adım atılır. Aynı figür, sol ayakla yapılır. Bu figürler, bir kaç kez tekrarlandıktan sonra oyun hızlanır. Sağ ve sol ayak üzerinde birer kez sağa ve sola ayak atı­lır, oyun bu şekilde sürdürülür.

 

Gerandi: Askeri dizilişte eller belde, sağ ayakla öne doğru adımlanır. Üç adım sonunda, sol ayak silki-lerek öne vurulur, eller belden çözü­lerek ayak ve el aynı anda çırpılır. Oyun bir süre böyle sürer.  Dizilişte tek ve çift sayılı oyuncular, komutla birbirlerinden ayrılarak karşı karşıya gelirler. Oyunun başındaki figürler bu konumda da tekrarlanır. Her oyuncu karşısındaki oyuncunun eline çift elle aynı anda vurur. Bu figür de birkaç kez tekrarlandıktan sonra oyuncular tekrar bir dizi şeklinde birleşir. Bu oyun, daha çok köylerde oynanır.

 

Yalkuşta: Genellikle dört kişi ile oynanır. Oyun iki aile arasındaki kavgayı temsil eder. Bu oyunda, tek sıra halinde ileriye doğru gidilirken sol ayağın ileri her atılışında eller çırpılır. Oyuncular,  birbirinden ayrılarak ikişerli, karşı karşıya gelirler. Gerardi oyununda olduğu gibi eller yerde çır­pılır ve karşıdaki oyuncunun önüne kadar gidilip dönülür. Birbirlerini kovalarcasına süren bir gidiş dö­nüşlerde sıra ile, duran oyuncular gelenleri, tek ellerini havaya kaldırarak beklerler. Karşı sıradaki oyuncular, sol ayaklarını ileri atıp sağ ayaklarını yerden sürükleyerek sol ayaklarının yanına getirirler. Bu figür üç kez te­krarlanır. Geriye doğru yaylanmanın sağladığı güçle karşıdaki oyuncuların ellerine vurulur. Daha sonra roller değiştirilir ve oyun aynı figürler sürer.

 

Mendo: Muş ve çevresinde kadın­lar genellikle kol oyunları oynarlar. Bunun yanı sıra erkeklerin oynadıktan oyunların nispeten kolay figürlü olan­larını da oynarlar. Koçeri oyununa benzeyen "Men do" oyunu, kadınların düğünlerde sıkça oynadığı bir oyun­dur. Bu oyunda kollar belden arkada bağlanır.

Atım Atım Kıratım

Atım Atım Kır Atım (Vay Diloy Loy Loy Aman)

Geliyor Adım Adım (Ela Gözleran Yandım)

Çift Kaşın Arasında (Vay Diloy Loy Loy Aman)

Kaldı Benim Muradım (Ela Gözleran Yandım)

Atımın Boynu Kare (Vay Diloy Loy Loy Aman)

Binem Gidem Sefere (Ela Gözleran Yandım)

Yan Gelem Yan Gelmiyem (Vay Diloy Loy Loy Aman)

Ağlasın Bahtı Kare (Ela Gözleran Yandım)

Atımın Adı Arap (Vay Diloy Loy Loy Aman)

Yüküm De Dolu Şarap (Ela Gözleran Yandım)

Ya Benim Muradım Ver (Vay Diloy Loy Loy Aman)

Ya Beni Öldür Ya Rab (Ela Gözleran Yandım)

Açıldı laleler güller

çılmış laleler güller

Uzar gider muş ovası

Güzeller kolkola girmis

Gezer gider muş ovası

Muş ovası Muş ovası

Garip aşıklar yuvası

Yaz gelince çayır çimen

Güz gelince çöker duman

Aşıkları eder figan

Yanar gider muş ovası

Muş ovası Muş ovası

Garip aşıklar yuvası

Karasu akar boyunca

Muratsuyu gider ince

Dolanır boyli boyince

Akar gider muş ovası

Muş ovası Muş ovası

Garip aşıklar yuvası

Havada Bulut Yok Bu Ne Dumandır

Havada Bulut Yok Bu Ne Dumandır

Mehlede Ölüm Yok Bu Ne Şivandır

Şu Yemen Elleri Ne De Yamandır

Ano Yemen'dir Gülü Çemendir

Giden Gelmiyor Acep Nedendir

Şu Dağın Ardında Redif Sesi Var

Varın Bakın Çantasında Nesi Var

Bir Çift Pabuç İle Bir De Fesi Var

Burası Huş'tur Yolu Yokuştur

Giden Gelmiyor Acep Ne İştir

Kışlanın Önünde Çalınır Sazlar

Ayağım Yalınayak Yüreğim Sızlar

Yemen'e Gidene Ağlıyor Kızlar

Burası Huş'tur Yolu Yokuştur

Giden Gelmiyor Acep Ne İştir

Mektebin bacaları

Mektebin bacaları (vay lele lele lele)

Ders verir hocaları (uy amman can kurban)

Kim yarimi sorarsa (vay lele lele lele)

Odur birincileri vay (uy amman can kurban)

Ay doğar bedir allah (vay lele lele lele)

Bu sevda nedir allah (uy amman can kurban)

Ya benim muradım ver (vay lele lele lele)

Ya beni öldür allah vay (uy amman can kurban)